تمام نت های مادر
تمام نت های یک مادر
فعالیت‌ها و تکنیک‌های ترکیبی محرک‌های موسیقی، نقش بالقوه‌ای در درمان افراد مبتلا به اُتیسم (اوتیسم)می‌توانند ایفا کنند. این تکنیک‌ها به مواردی چون: تسهیل و حمایت از تمایل به برقراری ارتباط، شکستن الگوهای انزوا و تعامل فرد در تجارب خارجی، کاهش رفتار های تکراری و کلیشه ای و تقلید سخنان دیگران و استفاده نکردن از یک زبان تابعی کمک می‌کنند. همچنین برای آموزش مهارت‌های اجتماعی و افزایش درک زبان نیز می‌توانند مفید واقع شوند.البته باید این نکته را در نظر گرفت که به‌دلیل تفاوت‌های فردی در میان افراد مبتلا به اتیسم، هیچ قانون کلی برای درمان نمی‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. درحالی‌که یک فرد ممکن است به یک تکنیک خاص پاسخ مثبت دهد، دیگری به‌راحتی ممکن است با آن تکنیک، آسیب ببیند.
موسیقی، می‌تواند یک ابزار قدرتمند باشد. برای مثال: شکستن الگوهای انزوا با ارائه روابط جایگزین با محرک‌های موسیقی، از کارآیی‌های این روش درمانی محسوب می‌شود.با این حال، محرک‌های موسیقی می‌توانند باعث ایجاد آداب حرکتی و یا اضافه‌بار حسی هم بشوند. بنابراین باید به‌دقت تحت کنترل قرار بگیرند.برای این نوع درمان وجود یک متخصص موسیقی‌درمان آموزش‌دیده الزامی است. چرا که شرایطی وجود دارد که تحت آن موسیقی می‌تواند اثرات مضر داشته باشد و اگر از راه درمانی نامناسبی استفاده شود، می‌تواند از یک درمان موفق جلوگیری کرده و نتیجه‌ی معکوسی بر جای بگذارد.
موسیقی می‌تواند به‌عنوان یک رابط جذاب و کمک‌کننده به برقراری ارتباط فرد اتیسم با دیگران عمل کند و در شکل‌گیری و تقویت رفتار اجتماعی بسیار موثر باشد و به ایجاد انگیزه برای ارتباط در فرد اتیسم منجر شود.این شیوه‌ی درمانی همچنین باعث تقویت دیداری و شنیداری می‌شود و سطح آگاهی را بالا می‌برد.تکنیک‌های موسیقی‌درمانی به تولید و تقویت اصوات و به‌طورکل به گفتار فرد اُتیستیک هم کمک می‌کنند و برای تحریک فرآیندهای ذهنی و توجه به مفاهیم و نمادها و درک مطلب وی مفید است.این روش درمانی به‌عنوان تشویقی برای گفتار می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. تحقیقات نشان می‌دهند که یادگیری سازهای بادی به یادگیری گفتار و صداها کمک می‌کنند. همچنین می‌توانند آگاهی و استفاده کاربردی از لب‌‌ها، زبان، فک و دندان‌ها را تقویت کنند.
